پزشک شما میتواند  برای تصمیم گیری درباره اهداف درمانی و آنچه شما برای رسیدن به این اهداف در کنترل آسم نیاز دارید، با شما همکاری کند.درمان آسم شامل:

·      همکاری نزدیک با پزشکتان جهت اخذ تصمیم که اهداف درمانی شما چیست و چگونه به آن اهداف برسید.

·      پرهیز از عواملی که علاعم آسم شما را شروع یا آن علائم را بدتر می کنند.این امر می تواند میزان دارویی که جهت کنترل آسم تان نیاز دارید کاهش دهد.

·               مصرف داروهای آسم.داروها و تزریقات ضدحساسیت در بعضی افراد در کنترل آسم مفید است.

·      توجه به آسم تان که بتوانید تشخیص دهید کی علائمتان بدتر میشود، و جهت پیشگیری یا توقف حمله آسم سریع واکنش دهید.

  با درمان مناسب ،شما باید این نتایج را بطور مطلوب بدست آورید:

·               آسم شما باید کنترل شود.

·               باید بدون علائم آسم باشید.

·               حملات کمتری داشته باشید.

·               باید نیاز کمتری به مصرف داروهای زوداثر داشته باشید.

·               باید قادر باشید فعالیتهای طبیعی را بدون علائم انجام دهید.

  پزشکتان جهت بسط  یک برنامه خود درمانی آسم برای کنترل آسم تان، بر اساس یک برنامه روزانه و یک برنامه اقدام اورژانس جهت توقف حملات آسم، همکاری خواهد کرد.

  این برنامه هادرباره داروهایی که باید بخورید و سایر مسائلی که باید انجام دهید تا آسم شما تحت کنترل درآید، به شما خواهند گفت.

داروهای آسم

  دو دسته اساسی داروهای آسم وجود دارند:

·      داروهای زوداثر— به محض شروع اولین علائم  آسم خورده می شوند.اثرات این داروها را در عرض چند دقیقه احساس خواهید کرد.

·      داروهای کنترل دراز مدت—هر روز خورده می شوند،برای مدت زمان طولانی،تا از علائم و حملات یا دوره های آسم پیشگیری کنند.اثرات کامل این داروها را بعد از مصرف شان برای چند هفته خواهید دید.بیماران دچار آسم پایدار به داروهای کنترل طولانی اثر نیازمند هستند.

داروهای زوداثر

  هر فرد آسمی یک داروی زوداثر یا "خلاص کننده"، برای توقف علائم آسم قبل از اینکه بدتر شود نیاز دارد.بتاآگونیستهای استنشاقی کوتاه اثر، داروهای کوتاه اثر ارجح هستند.این داروها متسع کننده برونش هستند .این داروها سریع عمل می کنند تا عضلات منقبض اطراف راههای هوایی شما را گشاد کرده، طوری که راههای هوایی بیشتر باز شده و اجازه دهند هوای بیشتری عبور کند.

  باید داروهای زوداثر خود را به محض احساس علائم آسم، مثل سرفه،خس خس،فشار سینه،یا نفس تنگی مصرف کنید. اسپری زود اثر تان را همیشه به منظور حمله آسم همراه داشته باشید.

  پزشکتان ممکن است توصیه کند داروی زوداثر خود را در مواقع دیگر — مثلا، قبل از ورزش مصرف کنید.

داروهای کنترل دراز مدت

  موثرترین داروی کنترل دراز مدت برای آسم یک کورتیکواستروییداستنشاقی است، زیرا این دارو تورم راههای هوایی را که در حمله آسم شایع است کاهش می دهد.

کورتیکواستروییدهای استنشاقی(یا به اختصار استرویید)داروی ارجح برای کنترل آسم خفیف،متوسط، و شدید پایدار هستند.این دارو ها اگر با راهنمایی پزشک مصرف شوندعموما ایمن هستند.

  در برخی بیماران، قرص یا شربتهای استروئید برای مدت کوتاهی از زمان استفاده می شوند تا آسم را کنترل کنند.شکل قرص یا شربت ممکن است برای کنترل آسم شدید هم مصرف شوند.

  سایر داروهای کنترل دراز مدت شامل:

·      بتا آگونیستهای طولانی اثر استنشاقی.این داروها متسع کننده برونش ،یاشل کننده عضله،و نه ضدالتهاب، هستند .این داروها برای کمک به کنترل آسم متوسط وشدید و پیش گیری از علائم شبانه مصرف می شوند.بتا آگونیستهای طولانی اثر معمولاً با داروهای کورتیکواسترویید استنشاقی مصرف می شوند.

·      تعدیل کننده های لوکوترین(مونتلوکاست،زافیرلوکاست،و زایلتون)،که به تنهایی در درمان آسم پایدار خفیف، یا همراه کورتیکوستروییدهای استنشاقی در درمان آسم متوسط تا شدید بکار می روند.

·               کرومولین و ندوکرومیل،که در درمان آسم خفیف پایدار بکار می روند.

·      تئوفیلین،که به تنهایی در درمان آسم پایدار خفیف،  یا همراه کورتیکواستروییدهای استنشاقی در درمان آسم پایدار متوسط بکار می رود.

·      بیمارانی که مصرف تئوفیلین دارند باید سطح خونی دارو را چک کنند تا مطمئن شوند مقدار دارو مناسب است.

  اگر مصرف داروهای کنترل دراز مدت را متوقف سازید ،احتمالا آسم شمادوباره بدتر خواهد شد.

   بسیاری افرادمبتلا به آسم، به یک متسع کننده برونش کوتاه اثر برای استفاده در زمان وخامت علائم، و داروهای کنترل آسمی دراز مدت روزانه برای درمان التهاب مداوم نیازمند هستند.

  به مرور زمان ،پزشکتان ممکن است به اعمال  تغییراتی در درمان آسم ملزوم شود.ممکن است نیاز به افزایش مقدار دارو،کاهش مقدار دارو،یا امتحان ترکیبی از داروهاداشته باشید.با اطمینان با پزشکتان برای یافتن بهترین درمان آسم تان همکاری کنید.هدف، کمترین میزان داروی مورد نیاز برای کنترل آسم تان است.

  بیشتر داروهای آسم استنشاقی هستند.آنها مستقیم به درون ششهای شما می روند، جاییکه مورد نیاز هستند.انواع گوناگونی از اسپری هاوجود دارد،و بسیاری نیاز به تکنیکهای خاص دارند.مهم است که بدانید چگونه اسپری خود را درست مصرف کنید.

استفاده از پیک فلومتر 

  بعنوان بخشی ازبرنامه روزانه خود-درمانی تان، پزشک شما ممکن است توصیه کند که یک وسیله دستی بنام پیک فلومتر در خانه برای کنترل میزان کارآیی ریه هایتان بکار برید.

  شما پیک فلومتر را با انجام یک نفس عمیق به داخل و سپس دمیدن هوا بطور محکم درون دستگاه به کار می برید.پیک فلومتر سپس به شما یک عدد ماکزیمم جریان نشان می دهد که به شما می گوید با چه سرعتی هوا را بیرون داده اید.

  شما به دانستن عدد ماکزیمم جریان "مناسب خود"نیاز دارید.این کار را با ثبت روزانه عدد ماکزیمم جریان برای چند هفته تا وقتی آسم تان کنترل شود،انجام دهید.بالاترین عددی که در طول این زمان بدست می آورید جریان ماکزیمم مناسب شماست.سپس می توانید اندازه های جریان ماکزیمم آتی را با جریان ماکزیمم شخصی خود مقایسه کنید،و این امر نشان خواهد داد آیا آسم تان هنوز تحت کنترل است .

  پزشکتان به شما خواهد گفت چگونه و کی پیک فلومتر تان را استفاده کنید و چگونه داروهایتان را بر اساس نتایج بدست امده مصرف نمایید.ممکن است به شما توصیه  شود پیک فلومتر خود را هر روز به منظور پیگیری میزان کیفیت تنفس تان انجام دهید.

  پیک فلومترتان میتواند کمک کند از یک حمله آسمی احتمالی حتی قبل از اینکه متوجه علائم باشید آگاه گردید.اگر پیک فلومترتان نشان دهد که تنفستان بدتر شده است ،باید برنامه عملیاتی اورژانسی آسم خود را پیگیر باشید.داروهای زود اثر یا سایر داروهای توصیه شده توسط پزشکتان را مصرف کنید.سپس می توانید پیک فلومتر راجهت رﺅیت میزان پاسخ دهی راههای هوائی تان به دارو استفاده کنید. 

  از پزشک خود در مورد چگونگی مراقبت از آسم خود بپرسید.باید بدانید:

·               چه چیزهایی تمایل به بدتر کردن آسم تان دارند و چگونه از آنها پرهیز کنید

·      بروزعلائمی که نشان می دهد آسم تان شروع به بدتر شدن دارد (مانند کاهش در عدد جریان ماکزیمم یا بدتر شدن علائم)،تا همیشه مراقب آنها باشید

·               چگونه و کی پیک فلومتر خود را استفاده کنید

·      چه داروهایی مصرف کنید،چقدر مصرف کنید، کی آنها را مصرف کنید،وچگونه آنهارا صحیح مصرف کنید

·               چه وقت با پزشک خود تماس یا او را ببینید

درمان آسم در کودکان

  کودکان مبتلا به آسم،مانند افراد بالغ آسمی،باید یک پزشک را برای درمان آسمشان انتخاب کنند.درمان شامل تست حساسیت،یافتن راههای کاهش مواجهه با موادی که آسم را ایجاد می کنند،و دریافت دارو می باشد.

  کودکان کم سن به کمک والدین و سایر افراد خانواده  برای کنترل آسمشان نیاز خواهند داشت.کودکان بزرگتر میتوانند یاد گیرند از خودشان مراقبت کنند و برنامه خود-درمانی شان را با نظارت کمتر انجام دهند.

   داروهای آسم برای اطفال شبیه انواعی است که بالغین مصرف می کنند،ولی مقادیر کمتر است.اطفال مبتلا به آسم ممکن است به یک اسپری زوداثر(یا"رهابخش") برای حمله ها و درمان روزانه برای کنترل آسم شان نیازمند باشند.کودکان با آسم متوسط یا شدید باید استفاده از یک پیک فلومتر را جهت کمک به کنترل کردن آسمشان یاد بگیرند.استفاده از یک پیک فلو متر می تواند بسیار مفید باشد،زیرا کودکان اغلب برای توصیف علائم خود مشکل دارند.

  والدین باید نسبت به علائم احتمالی  آسم در اطفال ،مانند سرفه شبانه،سرماخوردگی مکرر،خس خس،یا سایر مسائل تنفسی هوشیار باشند.اگر حدس می زنید کودک شما آسم دارد، یا آسم کودکتان خوب کنترل نشده است، طفلتان را برای معاینه و آزمایش به دکتر ببرید.

  پزشکتان داروهایی بر اساس علائم و نتایج آزمایش برای کودکتان انتخاب می کند.اگر کودکتان آسم دارد،نیاز دارید برای پیگیری مرتب و اطمینان از اینکه کودکتان داروها را صحیح مصرف می کند به دکتر مراجعه کنید.

درمان آسم در بالغین مسن

  افراد مسن ممکن است نیازمند تنظیم درمان آسم شان بعلت سایر بیماریها یا مسائلی که دارند باشند.بعضی داروها(مثل بتا بلاکرهای مصرفی در درمان پرفشاری خون و گلوکوم؛آسپرین؛و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی)می توانند با داروهای آسم تداخل کنند یا حتی سبب حملات آسم شوند.مطمئن شوید درباره همهً داروهایی که مصرف می کنید به دکتر خود گفته اید،حتی انواع بدون نسخه.

  مصرف استروئیدها ممکن است روی تراکم استخوان در بالغین اثر گذارد،لذا از پزشکتان در مورد مصرف مکملهای  کلسیم و ویتامین-د و سایر راههای کمک به حفظ قدرت استخوانها سوًال کنید.

درمان آسم در حاملگی

  اگر حامله هستید،هم برای شما و هم  کودکتان بسیار مهم است که آسمتان کنترل شود.آسم کنترل نشده میتواند سطح اکسیژن در خونتان را پایین آورد،که بدین معناست که کودکتان هم اکسیژن کمتری دریافت می کند.

  بیشتر داروهای آسم معمولا برای مصرف حین حاملگی بی خطر هستند.پزشکان توصیه می کنند که مطمئن تر است داروهای آسم حین حاملگی مصرف شوند تا این احتمال باشد که شما  یک حمله داشته باشید.

  اگر حامله هستید یا درباره حامله شدن فکر می کنید،با پزشکتان درباره آسم خود و چگونگی یک حاملگی سالم صحبت کنید.

درمان آسم ناشی از ورزش

  فعالیت بدنی منظم برای سلامت کافی مهم است.اگر ورزش علائم آسم را در شما ایجاد می کند،با پزشک خود درباره بهترین راه کنترل آسم تان وقتی ورزش می کنید صحبت کنید.بعضی افراد با آسم، قبل از تمرین داروهای استنشاقی زوداثر استفاده می کنند تا علائم را تحت کنترل نگه دارند.

  اگر داروهای آسم تان راطبق دستور مصرف کنید،قادر خواهید بود در هر فعالیت بدنی یاورزشی که انتخاب کرده اید شرکت کنید.بسیاری ورزشکاران المپیک آسم دارند.

میتوان آسم را پیشگیری کرد؟

  هنوز نمی دانیم چگونه آسم را پیشگیری کنیم،ولی برخی موارد وجود دارد که میتواند احتمال داشتن حمله آسم شما را کم کند.

  برای کاهش علائم آسم:

·               درباره آسم خود و چگونگی کنترل آن مطلب بیاموزید.

·                داروها را طبق دستور پزشکتان مصرف کنید تا حمله ها پیشگیری یا متوقف شوند.

·               از چیزهایی که آسم تان را بدتر می کنند تا حد امکان پرهیز کنید.

·               از پزشکتان معاینات کامل طلب کنید.

·               برنامه خود-درمانی آسم تان را پیگیری نمایید.

  دانشمندان هنوز درباره چگونگی پیشگیری از التهاب مجاری هوایی که منجر به آسم می شود نمی دانند.دانشمندان بعضی فرضیه ها را بررسی می کنند:

·      اطفال مواجه با دود دخانیات به احتمال بیشتر آسم می گیرند.همچنین اگر یک خانم حین حاملگی در معرض دود دخانیات باشد،کودکش امکان بیشتری برای ابتلا به آسم دارد.

·               چاقی ممکن است با آسم ارتباط داشته باشد،همینطور سایر مسائل بهداشتی

زندگی کردن با آسم

  اگر آسم دارید،مهم است که یاد بگیرید چگونه از خود مراقبت کنید.با پزشکتان طبق یک برنامه خود-درمانی روزانه آسم که هردو از آن راضی هستید همکاری کنید.

·      به پزشک خود درباره همهً داروهای دیگری که مصرف می کنید بگویید،ممکن است یکی از آنها روی آسم تان اثر گذارد.

·               برنامه خود-درمانی آسم تان را پیگیری کرده و معاینات عمومی منظم داشته باشید.

·      یاد بگیرید داروهایتان را صحیح مصرف کنید.از پزشکتان بخواهید به شما طریقه مصرف اسپری تان را آموزش دهد.این خیلی مهم است.اگر شما اسپری هایتان را درست مصرف نکنید،داروی کمی وارد مجاری هوایی شما می شود.

·               اگر مشکلاتی در رابطه با مصرف داروهای آسم تان دارید،به هرشکل پزشکتان را آگاه کنید.

نیاز دارید بدانید چه چیزهایی علائم آسم تان را ایجاد می کند.سپس هر چه می توانید بکنید تا از این چیزها دوری یا تماس محدود با آنها داشته باشید.

·      اگر موی حیوان برای شما یک مشکل است،حیوان دست آموز خود را خارج خانه یا حداقل خارج اتاق خواب نگه دارید،یا برایش خانه جدید پیدا کنیید.

·               سیگار نکشید و اجازه سیگار کشیدن در خانه تان را ندهید.

·      اگر گرده برای تان مشکل ساز است،زمانی که میزان آن زیاد است تا حد امکان داخل اتاق با تهویهً روشن بمانید.

·        برای کنترل غبار هوا،ملافه ها،پرده ها،بالشتها،وعروسکهای پر دار را هفته ای یکبار در آب جوش بشویید.می توانید روکشهای محافظ مخصوص گردوغبار رابرای تشک و بالشتها تهیه کنید.

·               اگر هوای سرد آزارتان می دهد،در زمستان یک شال روی دهان و بینی خود بکشید.

·      اگر وقتی ورزش می کنید یا فعالیتهای بدنی معمول مثل  بالارفتن از پله انجام می دهید دچار علائم می شوید،با پزشک خود برای یافتن راههای فعالیت بدون داشتن علائم آسم همکاری کنید.فعالیت بدنی مهم است.

·      اگر به ترکیبات گوگرد حساسیت دارید،از غذاهای حاوی آن(مثل میوه های خشک) یا نوشابه ها اجتناب کنید.

  به علائم هشدار دهنده یک حمله آسم آگاه باشید.

·      به علائم نگاه کنید(مثلا،سرفه،خس خس،فشار سینه،و تنگی نفس)و داروی زوداثر خود را طبق تجویز پزشک مصرف کنید.

·               پیک فلومتر خود را طبق دستور برای کنترل آسم خود بکار برید.

  اگر آسم شما تحت کنترل نیست،علائمی هستند که نباید از آنها غافل باشید.علائم زیر دلیل بر بدتر شدن آسم شما هستند:

·               بیش از حد معمول  علائم آسم دارید.

·               علائم آسمتان از حد مورد انتظار بدتر شده است. معرفي گياهان داروي وآموزش درمان , بهترين ها را به شما هديه ميدهيم , ,